Activitats

“Qui non trabalhe que non minge”, se ditz ena nòsta lengua, ei ben vertat que cau hèr quauquarren tà obtíer es mieis tà poder víuer.

En aguest nau exemplar de Tèrra Aranesa traparatz articles sus mèstièrs ath servici des gléises e d’auti mestièrs desvolupadi en Aran ath long deth temps, un pialèr d’eri an desapareishut, mès auent en compde qu’èm hilhs deth nòste passat, mos los cau coneisher entà saber coma auem arribat enquiara actualitat.

En nòm dera Fondacion voi arregraïr tan as autors des articles coma era coordinación per esfòrç que represente eth sòn trabalh  altruïsta en tot aportar-mos es sòns coneishements,  sense eth sòn supòrt non aurie estat pas possible era sua edicion.

Ena prumèra part dera revista traparatz un explic dera Fondacion e , des dues seccions: Amics de Montgarri e Lengua Viua. A toti voi encoratjar-les a contunhar trabalhant entà conservar e possar es valors culturaus dera nòsta tèrra.
Era dusau part ei formada pes articles de persones coneishedores dera istòria deth nòste país.

Era Fondacion vò éster era casa aranesa que recep era ajuda materiau desinteressada des persones  que tostemp an estimat era Val d’Aran, e vòlen que se sauve eth sòn patrimoni culturau , artistic, arqueologic e istoric.

En Tèrra Aranesa  toti es aranesi pòden hèr a sénter era sua vòtz e pòden hèr a conéisher eth passat, atau solet sauvaram çò que i age de bon ena nòsta tèrra.

Feliciti ara maxima institucion deth nòste país, eth Conselh Generau, eth sòn interés entara recuperacion e promocion der auviatge culturau dera nòsta tèrra e arregraïsqui eth sòn emparament e ajuda entara publicacion d’aguesta revista.

E entà acabar voi hèr ua crida a toti es que se senten aranesi e que volguen colaborar tamb nosati a encossar-se coma membres dera Fondacion, en tot remercar qu’aguesta ei duberta entà toti, e que cau tíer en compde que tot çò que hèm tamb amor ara tèrra aumplís era anima de satisfacción.


Angelina Cases Andreu
Presidenta dera Fondacion Privada Musèu Etnologic dera Val d'Aran

Presentacion deth sindic d’Aran

Tèrra Aranesa arribe damb un bon sarpat de proposicions restacades a un seguit d’articles que mos daurissen, un còp mès, era uelhada a un passat que semble tan luenhenc e que totun, merite d’èster rebrembat e sabut tà per’mor de conéisher-lo cada viatge un shinhau mès. Plan interessant, per exemple, ei conéisher, dera man de Mn. Amiell, es origens d’aqueri mestièrs relacionadi damb es glèises d’Aran e qu’establien un supòrt fòrça de besonh tàs trabalhs des parròquies.

E tanben d’auti articles com ua importanta aportacion sus es ordenances municipaus de Vielha en 1916, de M. Pau Gómez, o era organizacion deth cicle dera agricultura a trauès dera iconografia medievau, d’Esther Monge, o era reflexion sus era codificacion der aranés de J.L. Sans o era enginheria de camins en Aran de Joan Abadia, son ua interessanta aproximacion a diuèrsi ahèrs plan valuosa tà toti aqueri que vòlen apropar-se e apregondir en passat e present deth país.

En definitiva, ua naua edicion de Tèrra Aranesa que mos permet de gaudir e apréner sus questions qu’an a veir damb aspèctes com es qu’acabi de nomentar, e tanben  damb era memòria, aguest dera man de Dolors Beso.

Cau arregraïr ara Fondacion deth Musèu Etnologic que mantengue viua aguesta publicacion e que mos permete apropar-mos ara nòsta istòria a trauès des sues planes damb es aportacions de totes es persones que vòlen difóner eth sòn coneishement entre toti es nòsti conciutadans.

Francés X. Boya Alós